فجر38/ آقایی: گذشته خودم را تکان دادم

 دومین روز از سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر در سینما ملت با فیلم «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت آغاز به کار کرد و بعد از نمایش فیلم، نشست مطبوعاتی فیلم با حضور عوامل و اصحاب رسانه برگزار شد.

رضا صائمی به عنوان منتقد در این نشست حضور داشت و درباره این فیلم گفت: اساسا خیلی به نقد صریح بعد از فیلم اعتقاد ندارم. این فیلم محصول تجربه زیسته خودش و سابقه فیلمسازی کوتاه و مستند او است و تداوم فیلمسازی اوست. «شنای پروانه» فیلم اولی به معنای متعارف آن نیست و در نخستین فیلمش وارد بخش سودای سیمرغ شده است که سابقه و پختگی او را نشان میدهد. کارت سراغ یک موضوع ملتهب اجتماعی رفته است اما نگاه متفاوتی نسبت به «متری شیش و نیم» و «مغزهای کوچک زنگ زده» داشته است و درنهایت به نظر من این فیلم برعلیه خشونت است.

محمد کارت درباره ایده فیلم گفت: پروسه ساخت به شدت پیچیده بود و شرایط ماجرادارتر از فیلم های دیگر بود. هشت ماه به صورت منسجم روی فیلمنامه کار کردیم و تحقیق میدانی این فیلم سی و یک سال طول کشید و از بچگی با من همراه بود. فیلم درباره اقشار مختلف جامعه است و دغدغه اش جامعه امروز است.

طناز طباطبایی درباره پذیرش نقش کوتاه خود در این فیلم گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم و به سکانس پایانی خودم در فیلم رسیدم تعجب کردم که چرا من را برای این نقش انتخاب کرده است و وقتی تا آخر پیش رفتم و انتهای قصه را خواندم متوجه این انتخاب شدم. نکته دیگر این است که حرف فیلم را خیلی دوست داشتم و یکی از دغدغه مندترین فیلمنامه های یکسالی بود که خوانده بودم. این نقش قصه ای را شروع میکند و باید در طول قصه همراه باشد. خیلی با تعامل با محمدکارت کار را پیش بردیم و این ریسک جواب داده است.

پانته ها بهرام نیز درباره دلیل پذیرش این نقش کوتاه بیان کرد: قبلا در فیلم «بی خود و بی جهت» با محمد کارت همبازی بودیم و وقتی به من پیشنهاد نقش کوچک را داد مطمئن بودم که این نقش وسوسه های خودش را دارد و نکته دیگر اینکه من ریسک پذیر هستم و به عنوان نکته پایانی این فیلم به نظرم فمنیستی است و همه زن های این فیلم قربانی هستند.

کارت درباره مدت زمان طولانی فیلم و اینکه در جاهایی ریتم کار می افتد توضیح داد: به نظرم به دلیل فراز و نشیب های موجود در فیلم، احساس میکنم ریتم کاملا خوبی دارد.

امیرآقایی نیز درباره نقش خود گفت: روزی که محمد کارت برای این نقش به من زنگ زد، فقط من خندیدم چون نقش های من همه اتوکشیده و روشنفکر بودند. البته من هم مثل محمد از جایی آمدم که نیمی از بچه محله هایم زیرخاک هستند و نیمی دیگر زیر حکم. تنها کافی بود گذشته خود را تکانی بدهم.

در ادامه نیز کارت درباره حضور داوودنژاد در فیلم خود به عنوان بازیگر گفت: خوشحالم برای اینکه اولین بار آقای داوودنژاد در فیلم من بازی کرده اند و این افتخار بزرگی برای من است.

وی درباره اینکه این فیلم باوجود تلخی های خود قهرمان دارد توضیح داد: با توجه به تلخی قهرمان داشت. از همان اول میخواستیم فیلم قهرمان محور داشته باشیم.
اغلب و اکثر بچه های جنوب شهر خصلتشان مثل کاراکتر حجت با بازی جواد عزتی است و محدود هستند آدم هایی که مثل کاراکترهای دیگر ما دیده می شوند.

کارت ادامه داد: شنای پروانه مشقی است که بدون ادعا معضلی را بیان میکند و آن این است که همه ما گنده لاتی در درون خود داریم.

این نویسنده و کارگردان درباره نقش کمرنگ پلیس در فیلم گفت: به نظر ما رسید که این قشر سوژه ما نیستند و جایی که باید حضور دارند.

در پایان مراسم محمد کارت توضیح داد: سرنوشت هر کسی دست خودش است و آدم ها و ملت و… همه سرنوشتشان دست خودشان است و این چیزی است که فیلم بیان میکند.

ه خ